حفاظت از زندگی و سلامت انسان و حیوان از مسائلی است که پزشکان و رشته‌های مختلف (بیوشیمی، بیوفیزیک، زیست‌شناسی و غیره) همواره به آن توجه داشته‌اند. توسعه روش‌های غیرتهاجمی، غیرسمی و بدون آلودگی برای درمان بیماری‌های مختلف، جهت‌گیری دانشمندان محافل پزشکی در سراسر جهان است. تلاش‌های مشترک آنها منجر به یافتن فناوری‌های جدیدی از جمله لیزر شده است. از آنجا که تابش لیزر ماهیت خاصی از تک قله‌ای، مرتبط، شدت و جهت‌دار بودن دارد، با موفقیت در پزشکی انسانی و دامپزشکی به کار گرفته شده است.
اولین استفاده از لیزر در دامپزشکی در جراحی گلوی سگ‌ها و اسب‌ها بود. نتایج به دست آمده در این مطالعات اولیه، راه را برای استفاده فعلی از لیزر با لیزر، مانند حیوانات کوچک با هدف برداشتن کبد، کلیه‌های نیمه‌برداشته شده، برداشتن یا برش تومور (در شکم، سینه، پستان، مغز) هموار کرده است. همزمان، آزمایش‌های لیزر برای درمان با قدرت نور و فتوتراپی لیزری برای تومورهای حیوانات آغاز شده است.
در زمینه درمان با قدرت نور، تنها چند مطالعه در مطالعه سلول‌های سرطانی مری سگ، سلول‌های سرطانی دهان سگ، سرطان پروستات، سرطان پوست و تومور مغزی منتشر شده است. این مقدار کم تحقیقات، محدودیت‌های درمان نوری در انکولوژی دامپزشکی را تعیین می‌کند. محدودیت دیگر مربوط به عمق نفوذ تابش مرئی است، به این معنی که این درمان فقط می‌تواند برای سرطان سطحی اعمال شود یا نیاز به تابش عمیق با فیبرهای نوری دارد.
علیرغم این محدودیت‌ها، مطالعات بالینی نشان داده‌اند که درمان با توان نوری مورد نیاز برای همان راندمان درمان، مزایایی نسبت به درمان رادیولوژیکی دارد. بنابراین، انتظار می‌رود که فتوتراپی به عنوان یک جایگزین در دامپزشکی تبدیل شود. در حال حاضر، در زمینه‌های متعددی کاربرد دارد.
یکی دیگر از زمینه‌های کاربرد لیزر در پزشکی، فتوتراپی لیزری است که توسط مستر و همکارانش در سال ۱۹۶۸ معرفی شد. این روش درمانی، کاربرد درمانی در حوزه دامپزشکی را پیدا کرده است: بیماری‌های استئومیکوپیک (آرتروز، التهاب تاندون و آرتروز) یا زخم‌های مسابقات اسب‌دوانی، بیماری‌های پوستی و دندانی حیوانات مزرعه و همچنین لووتینیت مزمن، التهاب تاندون، گرانولوم، زخم‌های کوچک و زخم‌های حیوانات کوچک.
زمان ارسال: ۱۰ آگوست ۲۰۲۳
