مزایای مراقبت های بهداشتی فیزیو مغناطیسی درمانی

فیزیو مغناطیسی درمانی نوعی فیزیوتراپی است که طی آن بدن در معرض میدان مغناطیسی با فرکانس پایین قرار می گیرد.

سلول ها و سیستم های کلوئیدی بدن حاوی یون هایی هستند که می توانند تحت تاثیر نیروهای مغناطیسی قرار گیرند. هنگامی که بافت در معرض میدان های مغناطیسی پالسی قرار می گیرد، جریان الکتریکی ضعیفی القا می شود و تمام سلول هایی را که در معرض آن هستند فعال می کند.

در نتیجه بیماری، پتانسیل سطحی سلول ها در مقایسه با سلول های سالم متفاوت است.

بافتی که با کمک یک میدان مغناطیسی با پارامترهای بیوتروپیک مناسب انتخاب شده است، منجر به افزایش فعالیت سطح سلول، افزایش بیشتر پتانسیل غشایی آن و در نهایت تعادل پتانسیل درون سلولی می‌شود.
اثرات میدان های الکترومغناطیسی پالسی بر بافت:

1. با بهبود نفوذپذیری غشای سلولی، متابولیسم سلولی را تحت تأثیر قرار می دهد و امکان جذب سریعتر تورم را فراهم می کند (اثر ضد ادم). به بهبود شکستگی های استخوان و همچنین زخم های باز پوست و بافت زیر جلدی (اثر ضد التهابی) برای التهاب های حاد و مزمن کمک می کند.

2. میدان مغناطیسی پالسی انتقال احساسات دردناک از انتهای عصبی به سیستم عصبی مرکزی را کاهش می دهد و درد را بیشتر کاهش می دهد (به عنوان یک مسکن عمل می کند).

3. در عرض چند دقیقه، رگ های خونی در ناحیه آسیب دیده را گسترش می دهد و گردش خون را بهبود می بخشد (اثر گشاد کننده ویزا).

4. تنش را در سیستم اسکلتی عضلانی تسکین می دهد (اثر میورلکساسیون).

5-تقویت سیستم ایمنی (اثر بازسازی کننده و سم زدایی).

6- سیستم عصبی رویشی را هماهنگ می کند.