مزایای مراقبت های بهداشتی مغناطیسی فیزیکی

درمان مغناطیسی فیزیو نوعی فیزیوتراپی است که در طی آن بدن در معرض میدان مغناطیسی با فرکانس پایین قرار می گیرد.

سلول ها و سیستم های کلوئیدی موجود در بدن حاوی یون هایی هستند که می توانند تحت تأثیر نیروهای مغناطیسی قرار بگیرند. هنگامی که بافت در معرض میدان های مغناطیسی پالس قرار می گیرد ، جریان الکتریکی ضعیف باعث فعال شدن تمام سلولهایی می شود که در معرض آن قرار دارند.

در نتیجه بیماری ، پتانسیل سطح سلول ها در مقایسه با سلولهای سالم متفاوت است.

بافتی با کمک یک میدان مغناطیسی با پارامترهای بیوتروپیک مناسب انتخاب شده ، منجر به افزایش فعالیت سطح سلول می شود و پتانسیل غشای آن را بیشتر می کند و در نهایت منجر به تعادل پتانسیل داخل سلولی می شود.
اثرات میدان های الکترومغناطیسی پالس بر روی بافت:

1. با بهبود نفوذپذیری غشای سلولی ، بر متابولیسم سلولی تأثیر می گذارد و امکان جذب سریعتر تورم (اثر ضد بادی) را فراهم می کند. این امر به بهبود شکستگی های استخوان و همچنین زخم های باز پوست و بافت زیر جلدی (اثر ضد التهابی) برای هر دو التهاب حاد و مزمن کمک می کند.

2. میدان مغناطیسی پالس شده ، انتقال احساسات دردناک از انتهای عصب به سیستم های عصبی مرکزی را کاهش می دهد و باعث کاهش بیشتر درد می شود (به عنوان یک قاتل درد عمل می کند).

3. با چند دقیقه ، رگ های خونی را در ناحیه آسیب دیده گسترش داده و گردش خون را بهبود می بخشد (اثر ویسودیل کننده).

4- استرس در سیستم اسکلتی عضلانی (اثر میورلاکس).

5.Strenghens سیستم ایمنی بدن (بازسازی و اثر سم زدایی).

6. یک سیستم عصبی رویشی را کنترل می کند.